ترنم نور

آیت الله العظمی نائینی فرمودند:

   من در یزد طلبه ای را می شناختم که وقتی ما به اصفهان رفتیم،او هم به آنجا آمده بود.او آشنای   

 به مطالب دینی و معارف بود.

بعد از مدتی دیدیم که او به شدت گریه می کند.متوجه شدیم که گریه های او فقط به خاطر این  

است که یکبار در عمرش به مادرش گفته است :اه!چقدر غر می زنی؟!

می فرمودند:آن قدر گریه کرده بود که اگر همین طور می خواست ادامه دهد،هم چشمانش کور 

می شد و هم زود جان می داد!!!

آیت الله العظمی درچه ای بزرگ دستی بر روی قلب او کشیده بودند و او را آرام کرده بودند….

آیت الله العظمی نائینی ،آیت الله درچه ای و اساتید دیگر وقتی حال او را دیده بودند،زار زار گریه 

کردند که او به خاطر این که فقط یک بار اهانت کرده است،دارد خودش را می کشد،

                            حالا ما چگونه هستیم؟؟؟؟؟؟!!!

جدی مواقعی انسان دیگر نمی تواند فکر کند،ما اگر فکر کنیم و بخواهیم مقایسه کنیم ،باید بمیریم!!

بعضی اینگونه رفتار می کنند،این قدر مواظب هستند که اگر یکبار اخمی و …..کردند در حد 

مردن پیش بروند که چه گناه کبیره ای کرده ایم!!!

واقعا هم اهانت به پدر و مادر گناه کبیره است و اگر مواظبت نکنیم بیچاره ایم!!!