ترنم نور

خواهرم میدانی شیرینی چادر در چیست؟؟؟

اینکه تو لباس سربازی حجت ابن الحسن را بر تن میکنی

   اینکه مولا با دیدنت لبخند رضایت بر لب هایش می آید

       و تو دو گوهر گرانبهای خویش را که حیا و عفتت میباشد را حفظ میکنی

           با همین یک چادر ساده میدانی به استحکام چند خانواده کمک کرده ای ؟؟؟

                میدانی جلوی چه میزان گناه را گرفته ای ؟؟؟

                            به خدا قسم اینها با دنیایی قابل تعویض نمیباشد

                                   پس بیائیم با حفظ حجاب دل آقا صاحب الزمان (عج)را شاد 

                                        کنیم…

                من حق دارم ایام فاطمیه لباس مشکی تنم کنم (حتی تابستون)

               و کسی حق ندارد به من بگوید تو همش در غم و ماتم به سر می بری!

                             من یک دختر مذهبی هستم…

            من حق دارم محرم که می شود زنگ تلفن همراه خودم را مداحی بگذارم

                      و کسی حق ندارد به من بگوید تو انسان افسرده ای هستی!

                        من یک دختر مذهبی هستم…

        من حق دارم عکس شهید را به عنوان پس زمینه گوشی ام انتخاب کنم

        و کسی حق ندارد با دیدن عکس شهید به من پوزخند بزند!

                     من یک دختر مذهبی هستم…

       من حق دارم به جای سینما رفتن شبهای جمعه گلزار بروم

      وکسی حق ندارد به تمسخر بگوید که شما ها را فقط در قبرستان باید پیدا کرد!

                 من یک دختر مذهبی هستم…

     من حق دارم هر کجا عکس رهبرم را دیدم به او ابراز ارادت کنم و اشکهایم جاری بشود به

                  خاطر مظلومیت های آقا

       و کسی حق ندارد چپ چپ به من نگاه کند!

                 من یک دختر مذهبی هستم…

      من معنای لذت بردن از زندگی را می دانم…

               من یک دختر مذهبی هستم…

        من معنای شادی و خنده را می دانم…

          من یک دختر مذهبی هستم…

         من از زندگی به شیوه خودم لذت می برم…

                                      کاش از ما نپرسند!

   ای کاش از ما نپرسند که بعد از شهدا چه کرده ایم؟

  از این سوال سخت شرم دارم،از اینکه اینقدر رفاه زده ام.

  از صدای خواب آلوده ام شرم دارم.

  اصلا مگر صدای خواب آلود من به گوش کسی خواهد رسید.

  و می دانم که اگر امروز با جماعت شهدا مواجه شوم همان کلام نورانی امیرالمومنین (ع)

را خواهم شنید آنجا که به مردم دنیا طلب کوفه فرمودند:

سوگند!اگر ما هم مثل شما (راحت طلب)بودیم،عمود دین  بر پا نمی شد.

 درخت اسلام خوش شاخ و برگ و خوش قد و قامت نمی شد.

بخدا قسم از این به بعد خون خواهد خورد…(نهج البلاغه/خطبه 56)

می دانم که اگر با شهدا مواجه شویم آنان خواهند گفت:

   اگر ما هم مثل شما پای ارزش های انقلاب کوتاه می آمدیم،امروز نهال انقلاب به شجره طیبه،تبدیل نمی شد.

 شجره زیبایی که اصل آن ثابت و شاخ و برگ آن در آسمانهاست.

اما احساس می کنم باید باز خوانی دوباره ای ازفرهنگ جهاد و شهادت داشته باشیم تا خود را به راه و رسم مسافران ملکوت 

نزدیکتر نماییم….

                             زندگی زیباست اما شهادت زیباتر

امروز دلم خیلی هوای شهدا رو کرده بود …

  به قول یکی از رفقا_انشاالله شهادت نصیبش بشه_همیشه میگه:(تا خدا هست،شهادت هم هست)

                                 رفقا جا نمونیم…..!!!

                                                           امروز برای شهدا وقت نداریم 

                              ای داغ دل لاله تو را وقت نداریم

                              با حضرت شیطان سرمان گرم گناه است

                            ما بهر ملاقات خدا ، وقت نداریم

                            چون فرد مهمی شده نفس دغل ما

                            اندازه یک قبله دعا،وقت نداریم

                          در کوفه تن،غیرت ما خانه نشین است

                          بهر سفر کرب و بل ،وقت نداریم

                         تقویم گرفتاری ما پر شده از زرد

                         ای سرخ،گل لاله،تو را وقت نداریم

                        هر چند که خوب است شهیدانه بمیریم

                       خوب است،ولی حیف که ما وقت نداریم

                               شهدا شرمنده ایم……!!!

آیت الله العظمی نائینی فرمودند:

   من در یزد طلبه ای را می شناختم که وقتی ما به اصفهان رفتیم،او هم به آنجا آمده بود.او آشنای   

 به مطالب دینی و معارف بود.

بعد از مدتی دیدیم که او به شدت گریه می کند.متوجه شدیم که گریه های او فقط به خاطر این  

است که یکبار در عمرش به مادرش گفته است :اه!چقدر غر می زنی؟!

می فرمودند:آن قدر گریه کرده بود که اگر همین طور می خواست ادامه دهد،هم چشمانش کور 

می شد و هم زود جان می داد!!!

آیت الله العظمی درچه ای بزرگ دستی بر روی قلب او کشیده بودند و او را آرام کرده بودند….

آیت الله العظمی نائینی ،آیت الله درچه ای و اساتید دیگر وقتی حال او را دیده بودند،زار زار گریه 

کردند که او به خاطر این که فقط یک بار اهانت کرده است،دارد خودش را می کشد،

                            حالا ما چگونه هستیم؟؟؟؟؟؟!!!

جدی مواقعی انسان دیگر نمی تواند فکر کند،ما اگر فکر کنیم و بخواهیم مقایسه کنیم ،باید بمیریم!!

بعضی اینگونه رفتار می کنند،این قدر مواظب هستند که اگر یکبار اخمی و …..کردند در حد 

مردن پیش بروند که چه گناه کبیره ای کرده ایم!!!

واقعا هم اهانت به پدر و مادر گناه کبیره است و اگر مواظبت نکنیم بیچاره ایم!!!